Πολεοδομικός σχεδιασμός

Η β' έκδοση παραθέτει κάποια στοιχεία από προγενέστερο σύγγραμμα «Πολεοδομικός Σχεδιασμός - Θέματα από τη θεωρία και τη Πρακτική » (Αθήνα 1984), και φυσικά βασίστηκε στην Α'έκδοση (1997) του παρόντος βιβλίου, συμπεριέλαβε μια σειρά νέων ενοτήτων σε αντικατάσταση άλλων, ενώ επιδιώχθηκε κατά το δυνατό η ενημέρωση αυτών που διατηρήθηκαν.

Μετά από ένα εισαγωγικό κεφάλαιο για την πόλη και την πολεοδομία (Κεφ. 1), ακολουθεί το Μέρος Α (Κεφ. 2-5) στο οποίο αναλύονται τα θεωρητικά πλαίσια της πολεοδομίας. Εδώ μεταξύ άλλων παρουσιάζεται η προερχόμενη από τη θεωρία «ρυθμιστική μελέτη» -όπως ονομάσθηκε στα ελληνικά απo τα μέσα του 20ου αιώνα και για τριάντα περίπου χρόνια- καθώς και εναλλακτικές κατευθύνσεις στο σχεδίασμά. Το Μέρος Β με τίτλο: Η πολεοδομία στην πράξη αρχίζει με μια παρουσιάση του νομοθετικού και οργανωτικού πλαισίου της πολεοδομίας (Κεφ. 6).

Στη συνέχεια αναλύονται οι διάφορες κατηγορίες πολεοδομικών μελετών, τόσο των παραδοσιακών και παλαιότερων, όσο και των πρόσφατα θεσμοθετημένων και χρησιμοποιούμενων στην Ελλάδα (Κεφ. 7-13).  Τα Μέρη Γ (Κεφ. 14- 16) και Δ (Κεφ. 17-20), αποτελούν σε ένα βαθμό τομεακές θεωρήσεις. Πρόκειται αντίστοιχα για την κατοικία και την κυκλοφορία. Την επιλογή αυτών των δύο λειτουργιών επηρέασε και το γεγονός ότι τούτες έχουν ανάμεσα στις « πολεοδομικές λειτουργίες» την μεγαλύτερη έκταση και διείσδυση στον πολεοδομικό ιστό -ή μάλλον είναι αυτές που κυρίως τον διαμορφώνουν.

Βέβαια εκτός από τους δύο βασικούς τομείς θα μπορούσαν να ενταχθούν εδώ και στοιχεία για τις λοιπές πολεοδομικές λειτουργίες, πράγμα που έχουμε επιχειρήσει στο παρελθόν1. Εδώ όμως θα υπήρχε κίνδυνος, οι τομεακές προσεγγίσεις να μειώσουν τη σπουδαιότητα της συνολικής θεώρησης που θέλουμε ιδιαίτερα μ'αυτό το έργο να τονίσουμε. Στο Μέρος Ε' (Κεφ. 21 - 23) παρουσιάζονται τρεις ακόμα διαστάσεις που επηρρεάζουν σήμερα έντονα το σχεδίασμά στο χώρο και στον τρόπο που τούτος επιχειρείται.

Πρόκειται για την περιβαλλοντική θεώρηση (Κεφ. 21), για τις εξελίξεις στα δίκτυα αστικής υποδομής (Κεφ. 22) και για την χρήση της πληροφορικής στον πολεοδομικό σχεδίασμά (Κεφ. 23). Σε ένα τελευταίο Κεφάλαιο που αποτελεί και τον Επίλογο (Κεφ. 24) γίνεται σχηματική αναφορά στα πιο πρόσφατα προβλήματα, προκλήσεις και τάσεις με αναφορά και σε σύγχρονα παραδείγματα. Στο τέλος του επιλόγου διατυπώνεται ένας «δωδεκάλογος» θέσεων πάνω στον πολεοδομικό σχεδιασμό.